W razie potrzeby wykonywane jest badanie USG oczodołów i tomografię komputerową. W diagnostyce należy wykluczyć guzy wewnątrzczaszkowe i guzy oczodołu, choroby zapalne oczodołu i zatok przynosowych, marskość wątroby czy sarkoidozę.
Typowym objawem orbitopatii tarczycowej jest wytrzeszcz osiowy zwykle obu gałek ocznych. W zależności od zaawansowania choroby może mu towarzyszyć obrzęk spojówek lub powiek, podwójne widzenie, uczucie ciała obcego w oku, ból, światłowstręt i obniżenie ostrości w jednym lub obu oczach. Inne częste objawy to nienadążanie powieki górnej za ruchem gałki ocznej ku dołowi, a w przypadku zajęcia przez chorobę także mięśni poruszających gałką oczną, upośledzenie ruchu oczu ku górze (unoszenia) i na zewnątrz (odwodzenia), ponadto zmniejszenie częstotliwości mrugania (wrażenie tzw.
Łagodniejszy obraz kliniczny choroby stwierdza się u osób młodszych oraz u kobiet. Orbitopatia zagrażająca utratą wzroku występuje u pacjentów powyżej fifty r.
Płyn Lugola to wodny roztwór jodu w jodku potasu. Obecnie jego znaczenie w medycynie jest raczej historyczne. Spożywanie płynu Lugola może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Obecnie w przypadku zagrożenia skażeniem jodem radioaktywnym nie stosuje się już płynu Lugola.
Przeciwciała te pobudzają tarczycę do wydzielania hormonów, co prowadzi do objawów nadczynności tarczycy. W przebiegu choroby Gravesa i Basedowa może też dojść do uszkodzenia narządu wzroku, co nazywane jest orbitopatią.
Normalizacja czynności tarczycy, czy to operacyjna przez usunięcie nadczynnego wola, czy to farmakologiczna, u większości chorych prowadzi do zmniejszenia nasilenia objawów orbitopatii.
W poważniejszych stanach (obrzęk tkanek miękkich oczodołu) zalecana jest radioterapia. Natomiast w skrajnych postaciach choroby, charakteryzujących się zwłóknieniem tkanek, uszkodzeniem nerwów wzrokowych czy wrzodziejącym zapaleniem rogówki, zalecana jest chirurgiczna dekompresja oczodołów.
objaw Graafego – przy spoglądaniu w dół ruch powiek górnych jest opóźniony w stosunku do ruchu gałek ocznych. To opóźnienie powoduje odsłonięcie rąbka twardówki na rogówkę;
klasę four - przydziela się pacjentom z zauważalnym zajęciem mięśni ocznych, prowadzącym zwykle do ograniczenia ruchomości gałek ocznych i dwojeniem;
Z czasem odpowiedź zapalna wygasa, dochodzi do stłuszczenia i zwłóknienia nacieczonych tkanek. Powoduje to utrwalenie zmian i ucisku oraz trwale upośledza ruchomość gałki ocznej.
Leki orbitopatia tarczycowa przeciwtarczycowe i beta-adrenolityki pomagają zmniejszyć nadprodukcję hormonów tarczycy i objawy związane z tym stanem. Mogą również stosować aktywną terapię jodem, a w najcięższych przypadkach operację usunięcia części lub większości tarczycy.
W łagodnym stadium leczenie polega na doustnym przyjmowaniu sterydów, głównie prednizonu. Preparat przyjmuje się zazwyczaj przez 20 tygodni, stopniowo zmniejszając dawkę.
Poza odczuwalnym ograniczeniem ruchomości gałek ocznych może pojawić się wspomniane wcześniej zapalenie i owrzodzenie rogówki - objawy te poważnie zagrażają utratą wzroku.
Produkowane przez organizm przeciwciała anty-TSH kierowane są przeciwko receptorom TSH obecnym w komórkach nabłonka pęcherzykowego tarczycy i fibroblastach oczodołu. Fibroblasty zaczynają się namnażać, rozwija się obrzęk, a tkanki otaczające gałkę oczną powodują ucisk nerwu wzrokowego i wytrzeszcz oczu.